Het is 1 oktober.
Ik zag een bericht op facebook van een Mevrouw die de zelfde achternaam heeft als ik.
Wij, mijn vrouw en ik, wilde toch nog enkele dagen naar het hotel van de Valk in Gilze-Rijen dus meteen maar een afspraak gemaakt en daar zouden wij haar ontmoeten. Ik moet zeggen dat zij samen met haar man kwam ,heel plezierig, en wij hebben heel wat informatie uitgewisseld. Ik had haar nog nooit ontmoet en zij was de dochter van mijn , in Australië , overleden jongere broer. Wij hebben de hoop uitgesproken hun vaker te ontmoeten.
Wij zijn ook een kijkje gaan nemen in Baarle en daar liggen de gemeenten Hertog , België, en Nassau, en dat is Nederlands. Midden in de weg zie je zilverkleurige grote spijkers en die geven de grens aan tussen België en Nederland. Een helft van de straat hoort bij België en de andere helft bij Nederland. Het is nog vreemder als de beneden wonende bakker Nederlander is en de op de eerste etage wonende buren, Belgisch zijn. Soms zie je midden in het trottoir kruizen die ook de grens aangeven, links staat een B en rechts een N. Zie foto 1. Ook zie je een huis waarvan de voordeur 2 nationaliteiten heeft, zie foto 2. Links een Belgisch huisnummer met deurbel en recht een Nederlands huisnummer ook met deurbel. Op foto 3 zie je de kruizen voor de deur in he4t trottoir met links een B en rechts een N de landsgrens loopt midden door de voordeur heen.
Na twee dagen maar weer naar huis en alles liep prima. Tot wij vlak voor Leeuwarden voor een stoplicht moesten wachten en de auto deed het niet meer. Ik , 85 jaar en invalide, probeerde de auto langs de kant van de weg de duwen en gelukkig kregen ik hulp van een sterke ,ik denk, Marokkaanse man. Het was 12 uur en ook gelukkig had mijn vrouw insuline in haar handtasje en kon zij mij inspuiten en ook had zij een bolletje brood bij de hand. De bloedsuikermeter gaf 21,4 aan en ik moest heel erg plassen. Een heel lieve mijnheer, van de wegenbouw, bracht mij naar een bouwkeet waar ik kon plassen en een heel lieve dame, die ook voor het stoplicht stond, hielp mijn vrouw met het advies om de FBTO te bellen, want bij die maatschappij hebben wij de auto verzekering. Gelijk belde de hulpdienst Theo Faber ons en die mijnheer had de motor zo weer op gang en begeleiden ons naar de garage Engelsma en Winia. Deze Garage had binnen het uur de auto gerepareerd en ook nog de APK keuring gedaan, prachtig en tegen 4 in de middag was de auto klaar en konden wij verder naar huis. Wij wilde Theo Faber betalen maar alles was gratis de rekening zou door de FBTO betaald worden. Wat is het toch mooi in dit leven!!!!!