Bij de ouderdom komen de gebreken maar het leven is toch mooi. De kleinkinderen willen dat opa 100 jaar zal worden en als het aan mij ligt wil ik dat ook doen. Om half negen sta ik op en dan ga ik met mijn scootmobiel even met het hondje uit. Ondertussen maak nmijn heel lieve vroujw een boterhammetje met een kopje thee klaar en daarna lekker wassen en schone kleren aan. Rond tien uur kan ik dan boodschappen doen als die nodig zijn. Ik vergeet effen dat ik om half negen ,na het opstaan, bloensuiker moet controleren en daarna prikken et Byetta en een uur later met NovaRapid . Mijn vrouw moet mij 8 X per dag met insuline prikken en daar heb ik , na bijna 20 jaar, wel een hekkel aan. Maar ondanks alles heb ik nog beste zin in het leven en ik heb een heel lieve, en een schat van een vrouw die alles voor mij doet. De internist in het ziekenhuis vroeg of zij een verpleegkundige was zo nauwgezet noteerde zij alle gegevens.